Masters in thuiswerken

Op een dinsdagmorgen in maart gaat de wekker om half zeven ’s ochtends. Het lukt mij altijd redelijk goed om gelijk op te staan, maar nu valt het wat tegen. Desondanks stap ik uit bed en volg ik het standaard ochtendritueel: douchen, aankleden en een snel ontbijtje klaarmaken. Het zijn automatismen die er niet uit gaan. Ik sta op het punt te vertrekken tot ik opeens de laptop van mijn opdrachtgever op de keukentafel zie liggen.

“O ja… helemaal vergeten: thuiswerken vanaf vandaag!”

Thuiswerken, het is één van de inmiddels welbekende basisregels geworden die het kabinet en het RIVM hebben opgesteld. Toch is het wel even wennen in het begin, zeker ook voor ons als gedetacheerden. We zitten immers elke werkdag op de weg in onze herkenbare auto’s. Nu ik inmiddels een aantal jaren in de detachering werk ben ik niet anders gewend dan vijf dagen in de week naar de opdrachtgever te gaan en dus ’s ochtends vaak een ritje te maken van drie kwartier of een uurtje. Daarnaast was ik de dag ervoor nog gewoon op kantoor bij de opdrachtgever, waar voldoende ruimte is, omdat daar hoogstens 20 man zitten. Tevens heb ik in de afgelopen jaren nog nooit thuisgewerkt en was ik meer het type van ‘op kantoor werken is veel fijner.’ Maar toch, de ernst van de situatie nam toe en in overleg met de opdrachtgever ging ik net als alle collega’s zoveel als mogelijk vanuit huis aan de slag.

Uiteindelijk was de eerste thuiswerkdag er eentje die goed verliep. Geen online overleg die dag, iets wat in de weken erna een uitzondering bleek te zijn. Alles wat die dag op de planning stond om te doen was gedaan. Ik werd weinig gestoord door collega’s en kon dus heerlijk doorwerken. Langzaam aan begon ik de voordelen te zien van thuiswerken.

De dag erna stond mijn wekker nog op dezelfde tijd als normaal: half zeven. Maar ja, in plaats van een uurtje rijden kan je ook nog een uurtje blijven liggen. Het klinkt aantrekkelijk, maar toch… waar sommigen misschien zullen blijven liggen, merkte ik dat ik er aan gewend ben om een vaste tijd wakker te worden. Dus probeer ik elke werkdag dezelfde tijd op te staan. Dat lukte goed en het beviel uiteindelijk prima. Je rolt ’s ochtends je bed uit, even douchen en eten en dan kan je daarna gelijk aan de slag, heerlijk! Na een tijdje merkte ik ook dat er een bepaald ritme in de dag begint te komen: rond 7u of 7.30 beginnen, om een uurtje of 10 een kleine koffiepauze en rond 13u een lunchpauze.

“Na een tijdje merkte ik ook dat er een bepaald ritme in de dag begint te komen”

Qua werk merk ik dat de basis van de werkzaamheden hetzelfde blijft. Wel komt de focus meer te liggen op cash management. De opdrachtgever waar ik zit is immers een middelgroot bouwbedrijf en enkele projecten waaraan wij meewerken zijn stilgevallen. Vanuit de aandeelhouder wordt gevraagd om een wekelijkse rapportage te maken met enkele financiële kerngetallen zoals de te verwachten omzet en de te verwachten betalingen van de diverse projecten. Het is tevens een mooie aanleiding voor ons als finance-team geweest om de bestaande rapportages tegen het licht te houden en deze zo veel als mogelijk te gaan verbeteren. Uiteindelijk is er na een paar weken een mooi dashboard gebouwd met de belangrijkste financiële, administratieve en HR-gerelateerde informatie. Het was even een omslag, maar inmiddels staat het dashboard en geeft het de directie en de aandeelhouder de gewenste stuurinformatie.

En dan zijn er nog de online calls. De eerste thuiswerkdag was nog zonder calls, maar daarna gaat het los. Om toch het nodige contact met het team te houden wordt er elke week op dinsdag en vrijdag een Finance-call ingepland. En daarnaast worden er nog voldoende calls ingepland. Je kan immers niet meer even bij die collega langslopen en in de meeste gevallen is een overleg wel even wenselijk, dus zit er niks anders op. Zo zitten er soms dagen bij met 5 calls van een uur. Het is niet altijd even wenselijk, maar het went. Het dwingt de meesten ook om de call zo kort en efficiënt mogelijk te houden. Toch is er af en toe ook voldoende ruimte om even een kort, gezellig praatje te maken. Gek genoeg krijg je via de digitale weg misschien soms wel meer mee van het privéleven van je collega’s dan wanneer je erop kantoor met elkaar over staat te praten. Want partners, kinderen, katten en honden…alles heb ik al in beeld zien komen. Dus ondanks dat je mekaar niet op kantoor kan zien, je kan elkaar toch even spreken. Zo zijn we steeds meer vertrouwd geraakt met de digitale calls.

Al met al zal het thuiswerken dus voor velen van ons een omschakeling zijn geweest. Voor de één wat groter dan de ander. Je ritme is misschien wat verandert, je taken misschien ook. Toch denk ik dat wij als Masters de goede eigenschap hebben dat wij ons snel kunnen aanpassen aan veranderende omstandigheden. En dat is een eigenschap die momenteel, en zeker ook nog in de komende maanden, zeer goed van pas komt. Het heeft ervoor gezorgd dat de meesten van ons aan het thuiswerken gewend zijn geraakt. Je zou haast kunnen zeggen:

we zijn Masters in thuiswerken geworden!

Twijfel jij of een baan in de detachering iets voor jou is en of Masters in Finance bij je past? Wij nodigen je graag uit voor een vrijblijvende kop koffie om jouw carrièrepad te bespreken. Bekijk hier al onze vacatures of laat je cv of LinkedIn-profiel achter en wij nemen contact met je op!